Gustave De Smet
(1877-1943)De aardappeloogst
Circa 1930Olieverf op paneel
47 x 62 cm (18¹/₂ x 24³/₈ inches)
Met kader: 64 x 79,5 cm
Getekend linksonder: Gust. De Smet
Getekend linksonder: Gust. De Smet
CONTACTEER ONS
Literatuur
- Haesaerts, P. L'Ecole de Laethem-St-Martin (Bruxelles: Editions Formes, 1945), pl. 63, no. 1 (vgl. ill. 'Le travail aux champs').
- D'Haese, Jan, Aspekten van het Vlaams Expressionisme, tent.cat. (Marke: Kunstkring Joost De Clercq, 1977), p. 20, no. 27 (vgl. De aardappelrooiers, 118x135cm) (ill.).
- Pauwels, P.J.H., Als een fonkelenden spiegel (Sint-Martens-Latem: Galerie Oscar De Vos, 2019), 235 (ill.).
- D'Haese, Jan, Aspekten van het Vlaams Expressionisme, tent.cat. (Marke: Kunstkring Joost De Clercq, 1977), p. 20, no. 27 (vgl. De aardappelrooiers, 118x135cm) (ill.).
- Pauwels, P.J.H., Als een fonkelenden spiegel (Sint-Martens-Latem: Galerie Oscar De Vos, 2019), 235 (ill.).
Herkomst
- Collection Emanuel & Maja Hoffmann, Brussel
Description
Rond 1929 zocht Gustave De Smet naar nieuwe dimensies. Hij maakte een overgang naar een stijl die bestaat uit zachtere vormen, vergeleken met wat hij eerder deed. Kleur werd belangrijker voor de kunstenaar zonder de vorm te negeren. Zijn schilderijen werden delicater. Hij verlangde naar openheid, hij stopte met de compositie van heldere vlakken hoewel hij de overwogen compositie nooit verloor; de invloeden van kubisme en expressionisme blijven zichtbaar.
In deze periode vond De Smet zijn onderwerpen in het plattelandsleven. Hiervan is 'Aardappeloogst' een typisch voorbeeld. De akkers en de boerderij liggen vermoedelijk in of nabij Deurle, destijds de nieuwe woonplaats van de kunstenaar.
In dit schilderij is zijn nieuwe interesse voor kleuren duidelijk zichtbaar. Hij gebruikte een breed palet van aardetinten; de rode, gele, groene, blauwe en bruine tinten zijn dominant, waardoor het schilderij een warme gloed krijgt. Hoewel Gustave De Smet zijn harde en hoekige stijl veranderde in een mildere vorm, verloor dit schilderij de sterke uitdrukkingen niet. De vormen van de figuren en het landarbeid volgt de aardkrommingen; alles bij elkaar komt als een geheel. 'Aardappeloogst' heeft een zeer sterke uitstraling waardoor het een voortreffelijk schilderij is uit het oeuvre van Gustave De Smet rond 1930.
Emanuel Hoffmann (1896-1932) was een Zwitsers jurist en kunstverzamelaar en de zoon van Fritz Hoffmann-La Roche, de stichter van het farmaceutische bedrijf Hoffmann-La Roche (ook bekend als Roche). Hij bezocht het humanistisch gymnasium in Basel, Zwitserland, en studeerde rechten aan de universiteiten van Basel en Bern. In 1921 trouwde hij met Maja Stehlin. Sinds 1921 werkte hij bij het familiebedrijf Roche in Basel, tussen 1925 en 1930 had hij de leiding over het filiaal van het bedrijf in Brussel, België. In België begonnen hij en zijn vrouw kunst te verzamelen van schilders als Joan Miró, Pablo Picasso, Paul Klee, Max Ernst of Gustave De Smet. Vanaf 1932 was hij onderdirecteur op het hoofdkantoor van Roche in Basel. In 1932 werd hij verkozen tot voorzitter van de Kunstvereniging van Basel. Hetzelfde jaar overleed hij aan de gevolgen van een auto-ongeval. Na zijn dood richtte zijn overlevende echtgenote Maja Hoffmann de Emanuel Hoffmann Stichting op, die volgens haar zou voortzetten wat voor haar overleden echtgenoot belangrijk was.
Vergelijkbaar onderwerp en compositie:
- De aardappelrooiers, 1930, collectie M.G. Perier, Brussel.
- De aardappelraapsters, 1930, collectie dr. J. Slosse, Brussel.
In deze periode vond De Smet zijn onderwerpen in het plattelandsleven. Hiervan is 'Aardappeloogst' een typisch voorbeeld. De akkers en de boerderij liggen vermoedelijk in of nabij Deurle, destijds de nieuwe woonplaats van de kunstenaar.
In dit schilderij is zijn nieuwe interesse voor kleuren duidelijk zichtbaar. Hij gebruikte een breed palet van aardetinten; de rode, gele, groene, blauwe en bruine tinten zijn dominant, waardoor het schilderij een warme gloed krijgt. Hoewel Gustave De Smet zijn harde en hoekige stijl veranderde in een mildere vorm, verloor dit schilderij de sterke uitdrukkingen niet. De vormen van de figuren en het landarbeid volgt de aardkrommingen; alles bij elkaar komt als een geheel. 'Aardappeloogst' heeft een zeer sterke uitstraling waardoor het een voortreffelijk schilderij is uit het oeuvre van Gustave De Smet rond 1930.
Emanuel Hoffmann (1896-1932) was een Zwitsers jurist en kunstverzamelaar en de zoon van Fritz Hoffmann-La Roche, de stichter van het farmaceutische bedrijf Hoffmann-La Roche (ook bekend als Roche). Hij bezocht het humanistisch gymnasium in Basel, Zwitserland, en studeerde rechten aan de universiteiten van Basel en Bern. In 1921 trouwde hij met Maja Stehlin. Sinds 1921 werkte hij bij het familiebedrijf Roche in Basel, tussen 1925 en 1930 had hij de leiding over het filiaal van het bedrijf in Brussel, België. In België begonnen hij en zijn vrouw kunst te verzamelen van schilders als Joan Miró, Pablo Picasso, Paul Klee, Max Ernst of Gustave De Smet. Vanaf 1932 was hij onderdirecteur op het hoofdkantoor van Roche in Basel. In 1932 werd hij verkozen tot voorzitter van de Kunstvereniging van Basel. Hetzelfde jaar overleed hij aan de gevolgen van een auto-ongeval. Na zijn dood richtte zijn overlevende echtgenote Maja Hoffmann de Emanuel Hoffmann Stichting op, die volgens haar zou voortzetten wat voor haar overleden echtgenoot belangrijk was.
Vergelijkbaar onderwerp en compositie:
- De aardappelrooiers, 1930, collectie M.G. Perier, Brussel.
- De aardappelraapsters, 1930, collectie dr. J. Slosse, Brussel.
Dit vind je misschien ook leuk
_1.jpg?w=450&h=450&mode=max&quality=80)
