Vlaamse hoeve

- Max Janlet, Brussel
- Galerie Lou Cosijn, Brussel
- Polfliet, Eyne
- Van de Velde, Oostkamp

Gustave De Smet verwerkte na zijn terugkeer naar België in 1922 de invloed van het Duitse expressionisme en het Franse postkubisme tot een eigen idioom. De bewogenheid van zijn Nederlandse doeken maakt plaats voor een poëtische sfeer van verstilde gelijkmoedigheid. De behoefte aan orde en stabiliteit na de Eerste Wereldoorlog, de zogenaamde ‘retour à l’ordre’, kwam ook in het werk van De Smet tot uiting. In zijn zoektocht naar evenwicht schilderde de kunstenaar na 1926 een aantal jaren sterk geabstraheerde composities, met een voorkeur voor landelijke thema’s, zoals het dorp, de boerderij en de velden in een minder strenge stijl. De grond waarop hij leefde en die door zijn buren werden bewerkt om hun brood te verdienen, werd de kern van zijn onderwerpen. In Vlaamse hoeve reduceerde de kunstenaar de omgeving van de boerderij tot een geheel eigen stijl: "Tout qui veut avoir accès à son univers doit se prêter à la schematisation... Les maison, la grange, l'église ne peuvent exister dans son universs agreste que si elles consentent à prendre des formes cubiques... La réduction à l'essentiel, au schema est chez De Smet un souci constant, une exigence premiàre intransigeante" (Haesaerts, op cit. p. 283). Door dit te doen, was hij in staat om zijn eigen wereld vol expressieve kwaliteit van de hardwerkende Vlaamse boer te creëren. Extreme vereenvoudiging gaf dit werk een beeldende kracht en een kracht van expressie van zeldzame intensiteit. Door de sterke vlakverdelingen, omtreklijnen met ingekleurde vlakken doet het schilderij haast kinderlijk naïef aan. De bonte koeien op de voorgrond zijn eerder aangezet dan geschilderd en de schilder geeft ze hiermee een universeel karakter. Naast intimiteit straalt het schilderij een algemeen gevoel van welbehagen uit. Het schilderij Vlaamse hoeve is een klein meesterwerk van het Vlaams expressionisme.

Herkomst
Max Janlet (1903–1976) was een vooraanstaand Belgische kunstverzamelaar, actief vanaf de jaren 1920 tot de jaren 1970, die gerekend wordt tot een selecte kring van invloedrijke verzamelaars in de interbellumperiode en de “Glorious Thirty” na WOII. Zijn collectie omvatte belangrijke werken uit het surrealisme (Magritte, Delvaux, Miró, Ernst), het expressionisme (Campendonk, Permeke, Van den Berghe) en de École de Paris (Picabia, Picasso, De Vlaminck, Poliakoff, Vasarely, Dewasne).
Afkomstig uit een kunstminnende familie, begon hij met verzamelen dankzij steun van zijn vader en persoonlijke contacten met kunstenaars. Zijn eerste aankopen waren onder meer werken van Frits Van den Berghe, Magritte en Max Ernst. In de jaren 1930 en 1950 breidde hij zijn collectie verder uit met onder anderen De Smet, Derain, Tytgat, Guiette, Braque en Picasso. Hij was bevriend met veel kunstenaars en leende werken regelmatig uit voor tentoonstellingen.
Na zijn dood schonk hij 50 werken aan het Museum van Elsene en twee aan de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, waaronder L’Amiral van Arcimboldo. Een van zijn vroegste en bekendste aankopen was La salle d’armes van René Magritte (1929).

​- 1936, Brussel, Paleis voor Schone Kunsten, no. 120
- 1938, Antwerpen, Kunst van Heden, no. 56
- 2010, Deinze, MuDeL, Leie. Rimpeloze eenvoud, 25.09-28.11.2010, no. 89 (ill.)

- Le Centaure. Cronique Artistique, 4me année (Bruxelles: November 1929), 36 (ill.).
- Fierens, P., L’Art en Belgique. Du Moyen-Age à nos jours (Bruxelles: La renaissance du livre, 1939), 518.
- L'Aurore (Brussel: September 1944), 5.
- Langui, E., Gustave De Smet. De mensch en zijn werk (Brussel: Manteau, 1945), no. 440, pl. 53.,           pp. 109, 240 (ill.).
- De Ridder, A., Vlaamse Kunst (Antwerpen: 1952), 36.
- Pauwels, P.J.H., V. van Doorne, Leie. Rimpeloze eenvoud, tent.cat. (Deinze: MuDeL, 2010), 89,  109, no. 62 (ill.).
- Pauwels, P.J.H., Als een fonkelenden spiegel (Sint-Martens-Latem: 2019), 234 (ill.).